Natuurlijke antibiotica

Wanneer natuurlijke antibiotica aanwenden?

Leverpatiënten hebben een bijzondere bescherming nodig. Het is daarom noodzakelijk het lichaam te hulp te komen door toediening van natuurlijke antibiotica. Op die manier kunnen we het toch al verzwakte lichaam beschermen. Dit geldt overigens niet alleen bij leverpatiënten, maar ook bij personen die vatbaar zijn voor tuberculose, bij kankerpatiënten en vele andere ziekten.

Ik heb interessante proeven genomen met mierikswortel (Armoracia rusticana), waterkers (Nasturtium officinale), tuinkers (Lepidum sativum), ja zelfs met de Oost-Indische kers (Tropaeolum majus) als natuurlijk antibiotica. Het viel mij daarbij op dat het weerstandsvermogen van het lichaam veel groter werd, naarmate deze planten regelmatig werden gebruikt. Men had duidelijk minder last van slijmvliesontsteking en infectieziekten. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik hartelijk werd uitgelachen om de bewering dat Oost-Indische kers een nuttig voedingsmiddel zou zijn. Het was in die tijd nog niet duidelijk waarom deze plant zo’n gunstige uitwerking heeft. Dit is trouwens ook bij verscheidene andere natuurlijke geneesmethoden het geval. Ze worden toegepast vanwege hun goede uitwerking op patiënten, ook al is daar nog geen wetenschappelijke verklaring voor.

 

Oost-Indische kers

Het was mij destijds ook opgevallen dat de Oost-Indische kers dierlijke parasieten vernietigt. Proeven met een vers extract uit Oost-Indische kers als bespuitingsmiddel tegen bladluizen en andere dierlijke parasieten, leverden voortreffelijke resultaten op. Alle waarnemingen bewezen mij dat Oost-Indische kers een bijzonder sterk werkende stof bevat, hetgeen nu door wetenschappelijke onderzoekingen wordt bevestigd.

Er dringt zich bij mij echter nog een andere gedachte op, namelijk dat zowel Oost-Indische kers als waterkers nog andere stoffen bevatten, die misschien nog werkzamer zijn dan de eerder genoemde antibiotica. Wellicht berust de vernietiging van dierlijke parasieten op nóg sterkere werkzame stoffen dan de wetenschap tot nu toe heeft ontdekt. De waterkers heeft vrijwel dezelfde werking als de Oost-Indische kers, zo bleek uit jarenlange proeven met de bergwaterkers, die vooral in Engadin, Zwitserland, aan de oevers van de bergbeken groeit. Wie deze bergwaterkers rauw eet, zal bemerken dat hij werkelijk immuun wordt voor slijmvliesontsteking en infectieziekten in het algemeen.

 

Baardmos of Usnea barbate

Nog betere ervaringen deed ik op met een plant die tot dan toe nog helemaal niet was onderzocht. Ik doel op een mos- of korstmossoort, baardmos of Usnea barbate genaamd. Ik deed tijdens het skiën regelmatig wat van deze plant in m’n mond en het viel mij op dat ook herten, reeën en gemzen zich eraan te goed deden. Lag er veel sneeuw dan was de Usnea altijd, zover de dieren konden reiken, weggevreten. Nadere onderzoekingen hebben nu aangetoond, dat Usnea, evenals nog andere mossoorten, een hoog gehalte aan koolhydraten, dus aan zetmeel, bevat. Maar Usnea heeft ook nog een antibiotische werking. Steeds opnieuw kon ik ervaren, hoe snel een verkoudheid door Usnea wordt opgeheven. Wie last heeft van keelpijn en het opgeven van slijm, doet er daarom goed aan voortdurend op Usnea te kauwen.

Deze waardevolle ervaringen maakten mij duidelijk, dat dit eenvoudige mos een nader onderzoek verdiende. Op dit moment gebruik ik het extract ervan voor het preventieve middel Usnea complex. De praktijk heeft bevestigd dat de vatbaarheid voor neusverkoudheid en slijmvliesontsteking aanmerkelijk minder is geworden bij een regelmatig gebruik van dit middel. Waarom zouden wij dan risico’s nemen en sterk werkende stoffen innemen, die, naast één voordeel, wellicht twee nadelen hebben? De natuur schenkt ons zowel planten als bergkruiden vol met heilzame en nuttige stoffen; bestanddelen die altijd zijn geordend in de juiste verhouding en volgens strikte wetten, zodat ze ons niet zullen schaden. Waarom zouden wij ze dan niet gebruiken? Ja, waarom zouden wij ons blootstellen aan welk gevaar dan ook? De natuurlijke antibiotica hebben geen enkele schadelijke invloed op de darmflora en maken het lichaam, zelfs bij regelmatig gebruik ervan, niet resistent.

Het is daarom voor zowel gezonde als zieke mensen, met name voor kankerpatiënten, zeer aan te bevelen regelmatig salades te eten die uit waterkers, tuinkers en Oost-Indische kers zijn bereid. U kunt het ook gebruiken met wat geraspte mierikswortel; de salade wordt dan niet alleen aromatischer maar vooral waardevoller. Eet deze groenten regelmatig en u zult een grotere weerstand opbouwen en derhalve minder vatbaar zijn voor infecties. Ja, zelfs een bestaande infectie kan worden opgeheven als wij deze geneeskrachtige voedingsstoffen gebruiken. En wandelt u als u weer beter bent over de bergpaden op zo’n 1500 m hoogte, pluk dan wat van het ook daar nog aanwezige baardmos. Want hoe gezond is het om daarop tijdens uw wandeling te kauwen!

 

Hoefblad of pestwortel

Een plant met een soortgelijk sterke antibiotische werking is Petasites officinalis, bij ons bekend als groot hoefblad of pestwortel. Vooral voor kankerpatiënten is ze van groot belang. Ze kan evenwel niet als specerijkruid worden gebruikt; daarvoor is haar werking te krachtig. Groot hoefblad is tamelijk zeldzaam en groeit voornamelijk langs de beken in de bergdalen (Nederland en België langs dijken en de waterkant). Wilt u van deze plant profijt hebben, dan kunt u haar het beste in de vorm van een preparaat nemen.

 

Tropaeolum complex

Om ook de andere genoemde verse planten dagelijks op een eenvoudige wijze te kunnen innemen, is uit verse planten een preparaat in de vorm van een tinctuur vervaardigd. Het heet Tropaeolum complex, en is samengesteld uit Petasites officinalis (groot hoefblad), Tropaeolum majus (Oost-Indische kers), Armoracia rusticana (mierikswortel), Nasturtium officinale (waterkers) en Lepidium sativum (tuinkers). Op ongeveer dezelfde wijze is ook het kruidenzout Herbamare samengesteld. U kunt er de belegde boterham, salades, groente en soep mee op smaak brengen. Het mag alleen niet worden meegekookt, want door het koken worden vooral de stoffen met antibiotische werking, vernietigd.