Hoge hakken of helemaal geen hakken?

Blote voeten of hakken

Er zijn streken op aarde waar deze vraag totaal geen rol speelt: men loopt er eenvoudig op blote voeten. De hoge, bedenkelijk smalle hak is echter niet alleen in West-Europa zo nu en dan weer in de mode. Als u eens een wandelingetje zou maken door Zuid-Amerika, zou u zich er waarschijnlijk over verbazen dat zulke hakken daar vaak nog meer in zwang zijn dan bij ons. Ja, u zou bijna denken dat daar de eigenlijke bakermat van de hoge hak te vinden is. Zo was ik eens in de gelegenheid een Indiaanse uit de krottenwijk van Lima gade te slaan. Zodra zij haar woonwijk had verlaten, trok ze haar onaanzienlijke oude sloffen uit, schoof ze onder een barak, trok moderne schoenen met hoge hakken aan en stapte trots weg, als een elegante koningin.

Vooral op het platteland waar vaak geen geplaveide wegen zijn, is de hoge hak erg ongemakkelijk. Een eenzame boerderij, met haar natuurlijke terrein, haar weiden en akkers, leent zich niet voor hoge hakken, maar vraagt veeleer om het dragen van een gezonde schoen of om het lopen op blote voeten. Wanneer een plattelandsvrouw echter naar dc stad verhuist, is de verleiding erg groot om de mode te volgen en schoenen met hoge hakken te kiezen, al lopen ze nog zo moeilijk en doen ze zelfs pijn. Een vrouw die al zo is gewend op hoge hakken te lopen dat ze er niet meer buiten kan, heeft geen normale, gezonde voeten meer. Haar pezen zijn zo kort geworden dat het zelfs pijnlijk is om op blote voeten te lopen.

Gezondheidsoverwegingen

Ik heb mij er vaak over verwonderd dat vooral jonge meisjes óf parmantig rondstappen op hoge hakken, óf heel eenvoudige dunne, hakloze muiltjes dragen. Zowel het een als het ander is verkeerd: hoge hakken of helemaal geen hakken. In beide gevallen nemen de voet en het hele menselijke lichaam een onnatuurlijke houding aan. We raken sneller vermoeid en de voeten lijden schade. Er kunnen ook stuwingen en spataderen door ontstaan.

Dat iemand die op blote voelen loopt — dus zonder hakken — hiervan geen schade ondervindt, heeft een natuurlijke reden. Zo iemand zal nooit lang op geplaveide straten met een harde, effen ondergrond lopen, maar veel liever over weiden, veldwegen of bosgrond. Hij maakt dus gebruik van oneffen oppervlakken, die de voet vooral in het midden steunen en deze tijdens het lopen voortdurend masseren. Wanneer men dit voordeel vanuit het oogpunt van de zonetherapie bekijkt, dan zal men met vreugde kunnen vaststellen dat dit feit zelfs het gehele lichaam gunstig beïnvloedt.

Het lopen op blote voeten bij warm weer, tijdens de vakantie en bij werk in de tuin is dan ook een doeltreffende en versterkende natuur- geneesmethode. Zodra wij echter op geplaveide straten moeten lopen, is een normale hak van 2-2,5 cm het beste. De voet zal hierdoor een stand aannemen, waardoor zowel het been als het gehele lichaam zo min mogelijk vermoeid raken. Vaak is er nog een bescheiden steun nodig om pijn aan de voeten en snelle vermoeidheid tegen te gaan. Dit hoeft niet per se een steunzool te zijn: er zijn ook gezondheidsschoenen die al van zo’n steun zijn voorzien. Is het niet redelijk dat wij onze trouwe dienaren, die ons dag in dag uit moeten torsen, zowel een goede verzorging als goed schoeisel gunnen? Het is zeker een onderdeel van een juiste en succesvolle gezondheidszorg.